روزطبیعت ،فقط بهانه است ؛بهانه ای برای رفتن ،دیدن ،گره خوردن باآنچه پیش روی چشمانت رشدمی کند.وتوصدای رشد طبیعت را ازمیان آن همه تازگی ؛طراوت می شنوی هرجاگیاهی سرازخاک بیرون آورد ه ،گلی روئیده ،یاطراوت بهاری به آن دمیده ،ونوای نغمه وسرودشادی درهواآکنده ،آنجاجایگاه شادی وشعف مردم است .مهم نیست که کنارخیابان ،دربوستان کناربزرگراه یاخارج ازشهرومیان زمین های خاکی باشی،مهم فرارکردن ازچهاردیواری های خسته کننده است؛وترس ازخفه شدن وپوسیدن دل ،میان این دیوارها.
13 فروردین ،روزطبیعت،روزپایان جشن های نوروزی است.مردم دراین روز،بنابرسنتی فرهنگی ،ازخانه هابیرون،یه دشت وصحراوباغ می روندتاآخرین روزعیدرادرطبیعت ودرکنارسبزه وگیاه وآب روان چشمه ها وجویبارهابه شادی وخوشی بگذرانند.
همه مادراین روز،بایدبیشترمواظب محیط زیست باشیم .ازدرخت هاوگلها مراقبت کنیم وزباله یمان رادرسطل های زباله بریزیم والبته به گونه ای مودبانه این موضوع رایه دیگران هم گوشزد کنیم .اکنون درپایان تعطیلات نوروزی وروزپیوندبا طبیعت؛آرزویمان این است که همگام بایکدیگر،این شادمانی عمومی راجشن بگیریم،وآن گونه که خورشیدبی دریغ برهمگان می تابدبکوشیم تاثروت های عظیم وخداداده ی این سرزمین ازآن همگان باشد.وآن گونه که بهاردرمیانه روی ورستاخیزعدالت ،سخن می گویدمانیزدرراه استقرارعدالت وآزادی ،که ازآرمانهای همیشگی ایرانیان است ؛بکوشیم .بااین شیوه ازخدای مهربان به سبب آفرینش این همه زیبایی تشکرکنیم وشکرگذارنعمت هایش خواهیم بود.
خدایا....شکر 
