می دانیم که برای همزمان کردن ابزار منطقی ، انتقال داده با آمدن لبه ی Clock انجام خواهد شد.یک پالس ساعت زمانی موثر است که مقدار آن از 0 به 1 تغییر کند یا برعکس.DDR DRAM ها از هر دو حالت Clock یعنی لبه ی بالا رونده و لبه ی پایین رونده برای انجام عملیات استفاده می کنند یعنی بدون اضافه کردن فرکانس ساعت می توانند با استفاده از هر دو حالت تغییر ساعت یعنی هنگامی که Clock از 0 به 1 و همینطور از 1 به 0 تغییر کند سرعت را دو برابر کنند.اولین بار DDR ها توسط شرکت NVIDIA در غالب کارت گرافیک Gforce 256 3D به کار گرفته شد هنوز به عنوان Main Memory استفاده نمی شدند و از سوی شرکت Intel هیچ پشتیبانی انجام نشد و در پذیرش آن به عنوان یک تکنولوژی برتر تاخیر افتاد و این باعث شد که این محصول در سال 1999 به عنوان یک ورشکسته تلقی شود.در سال 2000 شرکت AMD توانست DDR را برای سوکتهای مینبورد خودش تعریف کند و این موفقیت بزرگی برای کمپانی AMD محسوب می شد و توانست DDR را به عنوان یک حافظه ی پر سرعت روی مادربوردهای خودش به بازار عرضه کند.در آن زمان کمپانی Intel از ساخت پردازنده های پنتیوم 3 با همان حافظه SDRAM PC133 و همچنین یک نوع حافظه گران قیمت با نام RDRRAM شادان بود و نمی دانست که رقیب بزرگی برای محصولاتش پیدا شده است.
چیپهای حافظه ی DDR معمولا ما را متوجه سرعت انتقال داده شان می کنند.این ارزش توسط دوبرابر کردن سرعت BUS به صورت سرعت انتقال دوبله بر آورد شد به عنوان مثال : یک DDR266 با یک گذرگاه 133 مگا هرتزی می تواند عملیات فرستادن و دریافت کردن را دو بار در هر چرخه ی پالس ساعت انجام دهد.مثلا یک DDR266 که با گذرگاه 133مگاهرتزی است می تواند 266 میلیون انتقال داده در هر ثانیه داشته باشد و همینطور یک DDR200 (100MHz)می تواند 200 میلیون انتقال در هر ثانیه داشته باشد و همینطور DDR333 با 166MHz Bus قادر به انتقال داده با سرعت 333MT/s است وهمینطور DDR400 با 200MHz Bus قادر به انتقال داده با سرعت 400MT/s(million transfer per second) است. 
انواع مختلفی از DDR ها با معادل SDRAM شان در جدول زیر آمده است:

DDR Memory module
DDR Version of …
DDR Memory Chip
Bandwidth
PC 1600
PC 100 SDRAM
DDR 200
1600 MBps
PC 2100
PC 133 SDRAM
DDR 266
2100 MBps
PC 2700
------------------
DDR 333
2700 MBps
PC 3200
------------------
DDR 400
3200 MBps

SDRAM (Synchronous DRAM)
این اواخر SDRAM هایی که ساخته می شود کاملا از نظر طرز کار با انواع دیگر حافظه ها تفاوت دارد و از این واقعیت بهره می گیرد که نحوه دسترسی به حافظه توسط بسیاری از PC ها به صورت متوالی (Sequential)است و به منظور واکشی تمام بیتها به طور پشت سرهم در سریع ترین حالت ممکن طراحی شده اند.توسط SDRAM یک شمارنده ی پی در پی که درون خود SDRAM قراردارد باعث می شود بخش رکن آدرس با سرعت بالایی افزایش یابد که این عمل به طور قابل توجهی به افزایش سرعت در بازیابی اطلاعاتی که به طور ترتیبی خوانده شده اند کمک می کند.یک کنترلر حافظه برای بلوک حافظه ، مکان و ظرفیت را که مورد نیاز آن است فراهم می کند و همین طور یک چیپ SDRAM بیتها را ذخیره می کند البته با سرعتی معادل سرعت برداشتن همان بیتها از حافظه توسط CPU که این سرعت حاصل استفاده از یک Clock برای همزمانی چیپ حافظه با CPU Clock است.
این ویژگی SDRAM ها که امتیاز آنها را نسبت به حافظه های غیرهمزمان(asynchronous) افزایش می دهد آن است که آنها قادر به تحویل ترتیبی داده ها از چیپ به خارج با سرعتی بیشتر از 100MHz هستند.زمانی که صفی پشت سر هم از بیتها برای خروج از چیپ ایجاد می شود تمام طول صف می تواند در مدت 10ns خارج شوند.با دیدن عکس زیر توضیحات بالا کامل می شود:



پس از تفاسیر فوق اگر مقایسه ای برای DDR و SDRAM انجام دهیم در می یابیم که از نظر ساختار داخلی هیچ فرقی ندارند و DDR ها همان SDRAM ها هستند فقط با ورژن بالاتر و سرعتی دوبرابر که ملاک هر خریدار داشتن سرعت بالا تر است بنابراین باید از DDR DRAM ها استفاده کند البته با مادبوردی که برای DDR ها ساخته شده است.